هر جا که سفرکردم ، تو همسفرم بودی

هر جا که سفرکردم ، تو همسفرم بودی

وز هر طرفی رفتم ، توراهبرم بودی

با هر که سخن گفتم ، پاسخ زتو بشنیدم

برهرکه نظر کردم ، تو درنظرم بودی

در خنده ی من چون گل ، درکنج لبم خفتی

درگریه ی من چون اشک ، درچشم ترم بودی

در صبحگاه عشرت ، همدوش تو میرفتم

در شامگاه غربت ، بالین سرم بودی

آواز چو می خواندم ، سوز تو به سازم بود

پرواز چو میکردم ، تو بال و پرم بودی

هرگز دل من بر تو ، یار دگری نگزید

گر خواست که بگزیند ، یار دگرم بودی