تقدیم به دلدار و گل خوشبوی خودم

گفتمش : کُشتی مــــرا بر گـــردنت خــــون منست

گفت : از جــآن بگذرد آنکس کــــه مفتون منست

گفتمش : با بــوسه ای کــردی زخود بیخود مـــرا

گفت : این خاصیت لبهـــــای میگــــــــون منست

گفتمش : عشق تـــو عالمگیر کـــرد افسانـــــه ام

گفت :این افسانـــــه سازیها ز افســــــون منست

گفتمش : من والــه و شیــدا و مجنـــــون تــــوام

گفت : شهـــری والــــه و شیــدا و مجنـون منست

گفتم ای گل رسم قانــــون نکویـــان چیست ؟گفت

بیوفـــائی رسم من، بیـــــــداد قانـــــــــون منست

گفتمش : چون طبع من قـد تو موزون است گفــت

طبع موزون تــوهم از قــــــد مــــوزون من است